[ad_1]
هوش مصنوعی – استفاده از رایانه یا ماشین برای تولید رفتار هوشمند – به سرعت در حال تکامل است. در 10 سال گذشته، هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه ها پیشرفت کرده است، مانند ایجاد حرکت با پاهای ربات انعطاف پذیر، تشخیص اشیا در تصاویر، تشخیص گفتار و ترجمه خودکار و با معرفی خودروهای هوشمند به عنوان یکی از آخرین پیشرفت ها. ، وارد فاز جدیدی از هوش مصنوعی شده ایم.
به گزارش بی بی سی، توسعه هوش مصنوعی به همین جا متوقف نخواهد شد. استفاده از هوش مصنوعی چند منظوره در کارهای روزمره – ابزارهایی که می توانند تمام کارهای انسان و شاید بهتر از آن را انجام دهند – زمینه را برای هوش مصنوعی تغییر می دهد.
به گفته پروفسور استوارت راسل، توسعه این فناوری می تواند “بزرگترین رویداد تاریخ بشر” باشد. او در مقاله ای مشترک با استیون هاوکینگ نتیجه گرفت: «متاسفانه، این ممکن است آخرین مورد برای بشریت باشد.
او در سخنان شگفت انگیز و گاه تکان دهنده خود هشدارهای جدی می دهد.
هوش مصنوعی چند منظوره هنوز به طور کامل در زندگی ما ادغام نشده است، اما راسل معتقد است که ما باید آن را هم اکنون طراحی کنیم تا کنترل آینده را از دست ندهیم.
1. هوش مصنوعی اکنون بخش بزرگی از زندگی شماست
راسل توضیح می دهد: “هر بار که از کارت نقدی یا اعتباری استفاده می کنید، هوش مصنوعی تصمیم می گیرد که پرداخت واقعی است یا تقلبی. هر بار که از سیری در آیفون خود سوال می کنید، سیستم هوشمند ابتدا صدای شما را تشخیص می دهد.” “سوال شما قابل درک است و سپس پاسخ صحیح را پیدا می کند.”
2. هوش مصنوعی می تواند کارهای بسیار بیشتری انجام دهد
هوش مصنوعی چند منظوره از نظر تئوری به همه دانش و مهارت‌های افراد دسترسی دارد، بنابراین می‌تواند بسیاری از کارها را به طور همزمان و با کیفیت بسیار بهتر با هزینه بسیار کمتر و در مقیاس بزرگ‌تر انجام دهد، به این معنی که می‌توانیم کیفیت را بهبود بخشیم. درباره زندگی همه مردم روی کره زمین بیایید زمین را بالا ببریم. پروفسور راسل تخمین می زند که درآمد سالانه می تواند 10 برابر افزایش یابد و به 14 کوادریلیون فعلی برسد.
3- هوش مصنوعی می تواند به ما آسیب برساند
تاکنون شاهد اثرات منفی سوء استفاده از هوش مصنوعی بوده ایم. ما این نتایج منفی را در زمینه مشکلات نژادی و جنسی، Deep Fake و جرایم سایبری دیده ایم. با این حال، پروفسور راسل معتقد است که حتی اگر از هوش مصنوعی به طور صحیح و سیستماتیک استفاده کنیم، باز هم می تواند مضر باشد.
هدف/مشکل خاصی برای طراحی هوش مصنوعی در قالب استاندارد وجود دارد و انتظار می رود هوش مصنوعی بهترین راه حل را بیابد و آن را به بهترین شکل اجرا کند. مشکل هوش مصنوعی در دنیای واقعی این است که نمی توانیم هدف کامل و دقیقی برای آن تعریف کنیم.
اهداف ثابت ناقص یا نادرست منجر به هوش مصنوعی کنترل نشده ای می شود که با هیچ هدفی غیر از یک هدف از پیش تعیین شده نمی توان آن را متوقف کرد. پروفسور راسل چندین مثال از هوش مصنوعی در زندگی روزمره می آورد.
به عنوان مثال، یک ربات خانگی را در نظر بگیرید که برای مراقبت از کودکان طراحی شده است. در این سناریو، ربات سعی می‌کند به بچه‌ها غذا بدهد، اما چیزی در یخچال پیدا نمی‌کند: «و سپس نگاه ربات به گربه خانگی‌اش برخورد می‌کند. متأسفانه، ربات این درک را ندارد که بفهمد ارزش عاطفی این گربه خانگی بسیار بیشتر از آن است. ارزش غذایی.” خب، می توانید حدس بزنید که بعداً چه اتفاقی می افتد.
الگوریتم‌های شبکه مجازی، که بر اساس نرخ کلیک محتوا تعیین و دستکاری می‌شوند، به خوبی نشان می‌دهند که چگونه یک شی یا فرض ناقص یا با تعریف ضعیف می‌تواند گمراه شود.
اگرچه این الگوریتم‌ها بسیار ساده هستند، اما در آینده با کارآمدتر شدن سیستم‌های هوش مصنوعی و تکیه ما بیشتر به آنها، وضعیت می‌تواند بسیار بدتر شود. پروفسور راسل مثالی ترسناک برای روشن شدن موضوع می آورد. او از اجلاس جهانی آب و هوا در سال 2036 (جام 36) به عنوان مثالی فرضی یاد می کند. فرض کنید یکی از دغدغه های اقلیمی این اجلاس اسیدی شدن اقیانوس ها باشد. در حالی که می‌توانیم کاملاً از تعریف یک هدف تک بعدی و تک بعدی اجتناب کنیم، راه‌حل مشکل اسیدی شدن آب دریا که توسط هوش مصنوعی یافت می‌شود، یک فرآیند شیمیایی است که یک چهارم کل اکسیژن موجود در جو را مصرف می‌کند.
برخی ممکن است بگویند، “پس ما باید هنگام تعیین هدف برای هوش مصنوعی دقیق تر باشیم.” اما مشکل به این سادگی نیست. حتی طراحی دستورات رانندگی خاص و محدود، تعریف محدودیت سرعت، ایمنی، راحتی سرنشینان و احترام به سایر رانندگان برای هوش مصنوعی بسیار دشوار است.
4- هوش مصنوعی مستلزم فروتنی است
اگر تعریف یک هدف کامل در دنیای واقعی غیرممکن است، پس به گفته پروفسور راسل، باید به فکر راه دیگری برای طراحی دستگاه های هوش مصنوعی باشیم. به جای درخواست از یک سیستم هوشمند برای رسیدن به یک هدف خاص، یک سیستم هوشمند باید بداند که دقیقاً نمی داند هدف واقعی یک فرد چیست. با این حال، او برای رسیدن به آن طراحی شده بود. این فروتنی و پذیرش اعتراض، سیستم هوش مصنوعی را همیشه تحت کنترل انسان نگه می دارد. قبل از هر اقدامی که ممکن است بر خلاف میل مردم باشد، از آنها اجازه بگیرید و در صورت لزوم اجازه دهید آن را تعطیل کند.
5. جنگ هوشمند صرفا مربوط به ادبیات علمی نیست. آنها از قبل وجود دارند
ایده سلاح های مرگبار و مرگبار در سال 1984 در فیلم ترمیناتور مطرح شد که در آن اسکای نت سعی در نابودی جهان داشت. پروفسور راسل می گوید: «مردم فکر می کنند که سلاح های خودکار هوشمند فقط در متون علمی وجود دارد. “اینطور نیست. امروز می توانید آنها را بخرید.”
پهپاد باری 2 یکی از آنهاست. تبلیغ آن می گوید که توانایی حمله به افراد را به صورت خودکار دارد و می تواند با استفاده از نرم افزار تشخیص تصویر و چهره، هدف را شناسایی کرده و به هدف حمله کند. بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل که در سال 2020 منتشر شد، این پهپاد به اندازه بشقاب پرنده توسط STM (مرتبط با دولت ترکیه) ساخته شد و برای ردیابی و حمله به اهداف بشردوستانه در لیبی استفاده شد.
6. شغل شما در خطر است
در حالی که ایده کشتن ربات ها ترسناک است، اکثر مردم نگران تاثیر هوش مصنوعی بر بازار کار هستند. بسیاری از والدین نگران هستند که آینده تحصیلی و شغلی فرزندانشان توسط سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی تعیین می‌شود که درخواست‌های کالج و شغل را ارزیابی می‌کنند. چندین اقتصاددان برنده جایزه نوبل هوش مصنوعی را “بزرگترین مشکل در اقتصاد جهانی” توصیف کرده اند.
تحولات فناوری منحنی های اقتصادی کشورها را معکوس کرده است. تأثیر مستقیم فناوری بر اقتصاد در دو مرحله است: اول اینکه فناوری می تواند هزینه ها را کاهش دهد و تقاضا را افزایش دهد، اشتغال را افزایش دهد.
پروفسور راسل می گوید: “در آغاز قرن بیستم، فناوری ده ها میلیون اسب را بی استفاده گذاشت. اکنون وظیفه آنها این بود که یا غذای حیوانات خانگی درست کنند یا بدن آنها را بچسبانند. بعید است که نیروی کار با چنین تغییری تغییر کند.” . سازگار باشد “
7. کارتون Wall-E می تواند مانند یک مستند به واقعیت تبدیل شود
پاسخ های اقتصاددانان به نگرانی های هوش مصنوعی آنها را به دو گروه تقسیم کرده است. گروه اول به ایده درآمد پایه جهانی (UBI) تمایل دارند و گروه دوم اعطای شکست به مسیر درآمد پایه عمومی را یک شکست می‌دانند. گروهی دیگر بر این باورند که پرداخت تضمینی حقوق پایه به کل جمعیت، انگیزه فرد را برای تلاش کاهش می دهد و ما را به زندگی توصیف شده در دیوار کارتون نزدیک می کند. دنیایی که ربات ها همه کار می کنند و مردم تنبل و ضعیف هستند.
8. انسان بودن بزرگترین منبع ماست
چالش‌های اقتصادی ناشی از گسترش هوش مصنوعی احتمالاً به ما نگاه محترمانه‌تری به امور شخصی افراد می‌آموزد. مشاغلی مانند روان درمانی، مربیگری، معلمی، مشاوره، مددکاری اجتماعی، همراهان، پرستاری سالمندان و کودکان. به گفته پروفسور راسل، برخلاف تصور عمومی که این حرفه ها منجر به اعتیاد و از دست دادن استقلال می شود، باید به این حرفه ها به عنوان حرفه هایی نگاه کرد که باعث رشد فردی می شوند: «اگر در آینده نتوانیم کارهای منظم جسمی و روحی را برای افراد انجام دهیم». ما همچنان به چنین مشاغلی برای رفع نیازهای انسانی خود نیاز خواهیم داشت.”
هیچ برنده ای در زمینه 9-AI وجود ندارد
پروفسور راسل از مردم می خواهد که هوش مصنوعی را رقابتی برای قدرت های بزرگ نبینند. ما پوتین، رئیس‌جمهور ایالات متحده و اولین دبیرکل حزب کمونیست چین را داریم. همه آنها در مورد هوش مصنوعی به گونه‌ای صحبت می‌کنند که به نظر می‌رسد در حال تسخیر جهان است. اما به نظر من این یک اشتباه بزرگ است. ،” او گفت. آیا این است.”
به گفته پروفسور راسل، مبارزه بر سر اینکه چه کسی کنترل کامل هوش مصنوعی چند منظوره را در دست بگیرد به همان اندازه پوچ است که بحث بر سر اینکه چه کسی صاحب بیشترین مجلات دیجیتالی است: “اگر من یک نسخه دیجیتالی از یک روزنامه داشتم.” این بدان معنا نیست که همه اینها دیگران نمی توانند داشته باشند همان نسخه دیجیتال است. در واقع، مهم نیست که چند نسخه بیشتر دارم. برای من کم فایده است.»
پروفسور استوارت راسل بنیانگذار مرکز هوش هوشمند انسانی در دانشگاه برکلی است.
[ad_2]
